کسی نیست

گیرم که دلم در گرو ناز کسی نیست!؟

چشمان زمین خورده ، نظر باز کسی نیست

عاقل تر از آنم بشوم در به در عشق..!

این بال شکسته پر ِ پرواز کسی نیست

دلخوش به قفس می کنم و قرن پس از قرن

چشمم به در و پنجره ی باز کسی نیست

از من بگریزید که دیوانه ام امشب

ناز ِ نفسم در خور ِ آواز کسی نیست

تضمین نکند هیچ کسی ، خانه ات آباد

ویرانی من ، خانه برانداز کسی نیست...!

.

من می روم امشب که نظر باز نباشم

دیوانگی ام نیز خبر ساز کسی نیست